بندرعباس ؛ بیغوله ای بنام شهر

انسان  دچار حیرت میشود ،  زمانی که با این همه مسئله حل نشده مواجه می گردد.
بندرعباس دورترین شهر به پایتخت کشور میباشد،این درست. امادرعین حال بیشترین درآمد کشورا نیز داراست . حال بماند که چه مقدار از این درآمد صرف بهبود اوضاع خود شهر میگردد.
امروزه باپیشرفت ارتباطات و وسایل ارتباط جمعی این فاصله نباید چندان محسوس باشد.اما انگار اینطور نیست .   کاش تمام دغدغه هایی را که من در مورد شهرم داشتم  ،   دیگران(سازمانهاونهادهای دولتی)نیزداشتند.
برجهاوآسمان خراشهای تجاری ـ مسکونی  ، مانند قارچهای سمی باشکلها و رنگهای مختلف و ظواهری ناهمگون روز بروز بر تعدادشان افزوده می گردد. ای کاش روی این ساخت و سازها نظارتی میشد. کاش زمانی که پروانه ساخت به مالکین داده میشد، دستی بازدارنده وجود میداشت تالااقل امروزشاهد این همه تراکم،ترافیک و خیابانهای کم عرض و باریک نبودیم.
کاش آنزمان درمورد عریض کردن خیابانها و پیاده روها فکری کرده بودند ( که صد البته بدبختانه امروزبرای فکرکردن اساسی و ریشه ای دراین رابطه خیلی دیر شده).
کاش همانزمان که اجازه ساخت و سازبناهای لب بولوارها ومیدانها را میدادند، درموردعقب نشینی آنهاوحریم خیابانهاوپیاده روهاتدابیری اندیشیده بودند.امروز دیگر برای مطرح کردن این اگرهاوکاش هاخیلی دیر شده و برای حل مشکل ترافیک باید چاره ای اندیشید.
اگردقت کنیم میبینیم که خیابانهای مرکزی شهردربیشتر ساعات روز پرازدحام و مملوازوسایط نقلیه میباشند. مثلا ازمیدان اتوتاج تا میدان یادبودوازچهارراه فاطمیه تا چهارراه مرادی وچهارراه سازمان دربرخی ساعات بطرزهولناکی غلغله است.شایدبرای این معضل نتوان راه اساسی ای پیدا کرد ، امامن فکر میکنم هنوز هم راههایی وجود دارند  هر چند ممکن است خالی از  عیب نباشد ولی مطمئنا ازوضعی که الآن داریم بهتراست.
پیشنهاد میکنم شهرداری بیاید مسیرهای پرازدحام مثل آنهایی که دربالاذکرشد را کلا یکطرفه کند.طبق موردمذکور مثلا مسیرچهارراه فاطمیه تاچهارراه سازمان والی آخررابرای رفت و مسیر میدان یادبود تا میدان اتوتاج و الی آخر را برای برگشت درنظربگیرند .  البته این راهی بود که به ذهن من رسید ممکن است راههای دیگری هم باشد.

                                                       * * *       
وضعیت آسفالتهای شهر وحشتناک است. شهرداری بابت عوارض،مالیات و ... که از شهروندان میگیرد٬ آیا موظف نیست که آسفالتهای شهر را ازاین وضع بغرنج درآورد ؟

                                 
                        

 گل بود به سبزه نیز آراسته شد:
مسئله دیگری که مربوط به وضع جاده های شهری بندرعباس میباشد٬ و داد راننده ها و ماشین داران بیچاره را درآورده٬ درپوش های فاضلاب یا شاید هم مخابرات میباشد. کسی نمیداند این طرح کدام نابغه ای است که اینها را که بعضیشان ارتفاعی قریب به ۱۰ سانتیمتر دارند ٬ دقیقا در وسط اتوبانها و خیابانهاکاشته شوند!!!
هر موتور سواری در زندگی خود حداقل تجربه یکبار زمین خوردن از روی این درپوش ها راداشته است .  به عقیده من در خیابانهای بندرعباس میتوان مسابقات اتومبیل رانی از روی مانع را به نحو مطلوبی برگزار کرد.!!!    انگارکسی نبوده یادشان بیندازد که جای اینجورچیزهاوسط خیابان نیست.(شایدهم این راهی بوده برای کسب درآمد بیشتر جلوبندی سازان اتومبیل).

                                                       * * *

خیرسرشان آمده اند زحمت کشیده اند اقدام کرده اند به رنگ آمیزی دیوارهای مخروبه . حتی دیوارهای بلوکی راکه اصلا پلاستر هم نخورده ٬رنگ آمیزی کرده اندو به گمانشان که دیگر شهر خوشکل شد ...
شهرداری باید به اشخاصی که توان مالی بالایی ندارند و دیوارهای منزل٬ مغازه یا ساختمانشان لب خیابان واقع شده و در زیبایی یا عدم زیبایی شهر نقش دارند٬جهت نماکاری ساختمان البته با نظارت خود شهرداری برای یک شکل و همگون تر شدن منظره کلی شهر ٬  وامهای بدون بهره ای را در نظر بگیرد. این یک اقدام مفیدومتقابل میباشدکه منفعت آن متوجه طرفین میگردد.البته این تنهایک پیشنهاد سازنده است وهیچگاه به مرحله اجرا درنخواهد آمد.

 

                                                       * * *

میادین شهرنقش بسزایی در زیباسازی فضای شهر دارند، وهمینطور تندیسهایی که در میدانها نصب میگردند. برخی از این تندیسها از نظر فنی و به لحاظ زیبایی شناسی نه تنها هیچ ویژگی ای ندارند ،بلکه به زیبایی شهر لطمه نیز وارد می آورند.

                                                       * * *

پروردگاربی همتا نعماتش را در سراسر جهان بطور مساوی پراکنده است. واز نادانی ماست که جز این بپنداریم. هوای گرم٬ شرجی و آفتاب سوزان بندرعباس مثال زدنی است و شکی در آن نیست . 
     اما :   خداگرزحکمت ببندد دری                                       به رحمت گشاید در دیگری
درهمین اقلیم طاقت فرساودر همین منطقه جغرافیایی سخت٬ گونه های گیاهی ای می رویند
 که در مقابل حرارت ٬ گرمای هوا و کم آبی منطقه مقاومت بسیار بالایی دارند . درختانی  چون
کَرَت و کَهُور ازاین زمره اند. اگردرطبیعت و رموز آن دقیق شویم٬ به ظرایفی پی خواهیم برد که
بسیاز جالب توجه اند . خنکایی که از سایه هر درختی پدید می آید به نوعی با دیگری متفاوت است. در ظهرهای گرم تابستان هرمزگان اگر زیر درخت کهور کهنسالی بایستید٬ دیگر حرارت و
گرمای هوا چندان آزارتان نمیدهد. نمیدانم دلیلش چیست اماتجربه بخوبی برایم ثابت کرده که این چنین است .  درخت کهور٬ درخت بسیار بزرگی است که برگهای ریز و نیز خارهای کوچکی دارد.  از دور مانند  بید مجنون شاخه هایش به سمت پایین آویزانند .  این درخت زیبا نسبت به سایر گونه هابرای تنومند شدن نیاز به گذشت سالهای بیشتری دارد. دیدن یک کهور کهنسال همیشه حسی از بزرگی وفروتنی برایم به ارمغان می آورد.  گونه دیگری که در بالا از آن اسم برده شد٬ درخت کرت میباشد٬ کرت درختی است که از بعضی جهات با کهور شباهت دارد.
این درخت نیز مانند گونه قبلی دارای برگهای ریز اما با رنگی پررنگتر میباشد   همچنین خارهای کوچکی نیز روی همه ساقه ها و شاخه های باریکش دیده میشود.
کَرَت ٬  حالت چتری شکل  فوق العاده ای دارد و اگر کمی هم هرس شود ٬ زیبایی آن دو چندان میگردد. ونیز مانند کهور سایه بسیار خنکی ایجاد میکند. البته انواع دیگری از درختان بدون  خار هم میباشندکه آنها نیز زیبایی خاصی دارند٬ مانند: گلبریشم٬ شیریشک٬ جَم٬ گارُم زنگی و یا
حتی اوکالیپتوس که درخت بومی این منطقه نیست اما دراینجا رشدخوب وبسیار سریعی دارد.

میتوان بخوبی از این امکانات خدادادی برای زیباتر شدن شهر درطرفین بولوارها وخیابانها و حتی
پارکها و بوستانها استفاده کرد. واین٬ کارکیست؟ آیا کسی جز شهردار وشهرداری باید به اینگونه مسائل بیاندیشد؟
بتازگی و در چند سال اخیر یادشان آمده و درگوشه های از شهر به ساختن بوستانها و  فضاهای تفریحی اقدام کرده اند والبته این عمل قابل تحسین است  اما همیشه نه تنها یک جای کار بلکه چند جای آن  می لنگد . قبل از هر چیز باید بفهمند که جای یک بوستان در کجای شهر و در چه موقعیتی باید باشد. مثلا آمده اند وسط اتوبان امام حسین ٬ فضای تفریحی ایجاد کرده اند و دیگر
کاری به این مسئله ندارند که خانواده ها٬ کودکان و افراد سالخورده چگونه بایدباپای پیاده ازوسط اوتوبانی که اوتومبیلهایش باسرعت بالاتر از ۱۰۰ کیلومتر درحرکتند٬ عبور کنند.

مسئله  دیگر درمورد عدم استفاده از درختهای طبیعی در بوستانهاست. بازهم بتازگی و درچند سال اخیر  مُد شده  به تقلیداز امارات از درختان پلاستیکی و فلزی در پارکها استفاده میشود( پارک دولت ٬ بوستان کیش و سایر پارکهای جدید الاحداث ).   این اشیاء بی قواره پلاستیکی و فلزی پس ازکمی شرجی و آفتاب خوردن ٬ بی قواره تر و زشت تراز سابق هم میگردند.

من اگر سمتی در نهاد های مربوطه داشتم ٬  حتما از همین الان  دستور می دادم ٬ نه ٬  لااقل
پیشنهاد می دادم که در همه پارکها و در طرفین خیابانهای شهر ٬ شروع کنند به درختکاری ٬ تا
شاید در ۱۰ یا ۲۰ سال آینده شهری سبز و شاداب داشته باشیم. و البته به پیشنهاد خود این را هم اضافه میکردم که هردرختی درکنار خود یک شماره و کُد شناسایی داشته باشد٬ تا آنها نیز دارای ارزش و شخصیت گردندو جزئی ازما شوند و نیز مورد احترام و مُدارا قرار گیرند.

                                                        * * *

ازدیگرنکات بسیار مهمی که قابل ذکر است٬ نبودِ حتی یک آبسردکن درسطح این شهر میباشد.
اجرای این امر دست آقای شهردار  را میبوسد  زیرا تشنگی درظهرهای تابستان داغ بندرعباس ٬
عذاب آور و کشنده است٬ و ایجاد آبسردکنهایی در برخی از گوشه های شهر اهمیت فوق العاده ای دارد و نبود آن مایه خجالت و سرافکندگی است. 

                                                        * * *

ورزش  موجب رشد  و تکامل جسمی و فکری  فرزندان و  نوجوانان ماست .  اما کمبود فضاهای ورزشی در محلات بندرعباس  همیشه به شدت احساس می شده  و می شود .  اگرفضاهای ورزشی درسطح شهرودر محله ها ایجاد گردد مطمئنا شهروندان سالم و درنتیجه جامعه و کشور سالمی خواهیم داشت .

                                                                           * * *

ساحل وسیع خلیج فارس میتوانست  یکی از زیباییهای نادر و چشم نواز این شهر باشد . اما متاسفانه عدم استفاده  صحیح از این نعمت بزرگ و زباله دانی شدن بیشتر  نواحی ساحلی بندرعباس  ، این شانس بزرگ را از ما گرفته است. تا جایی که متاسفانه  بوضوح میبینیم که فاضلاب برخی  از محلات و یا  بعضی از هتلها هنوز هم با وقاحت  کامل  بسوی    بستر پاک ومعصوم دریا سرازیرمیشود.

                                                        * * *    

ازسالهای خیلی پیش تر به این شهر به عنوان تبعیدگاه می نگریسته اند و متاسفانه امروزه نیز هنوز چنین است . گشت وگذار و پرسه زنی افراد معتاد ، متواری ، تبعیدی و کلاً اشخاص بی کس و کار  و کاملاً  تنها به نحو چشمگیری در خیابانهای اصلی  ،  چهارراهها  و   میادین مرکزی  این شهر مشاهده میشود.

متاسفانه خریدوفروش آزادنه و بی دغدغه تریاک، هروئین و سایر انواع  موادمخدر( اکس تاسی ، حشیش ، شیشه و ...) می رود تا معضل اعتیاد را در نواحی مختلف شهر بندرعباس و یا حتی سایر شهرهای ایران بصورت اپیدمی درآورد. عمق فاجعه تا حدی است که به نقل قول از یکی از شبکه های ماهواره ای  ،     قیمت  هروئین در ایران نسبت به سایر  کشورها و   حتی کشورهای تولید کننده، مقرون به صرفه تر است.

  

بطوری که امروز حتی شاهد دختران، زنان و پیرزنهای معتاد خیابان خواب نیز هستیم . بله قضایا خیلی جدی تر از حرف و کلام است . وضعیت نابسامان افراد معتاد و ولگرد نگران کننده شده است. ما هر روزبرسرخیابانها و چهارراهای شهرمان بطور مستقیم یا غیر مستقیم شاهد تکدی گری و گدایی توسط نوامیس خود هستیم. 

بله متاسفانه این زنان و مردان خیابانگرد و معتاد  ،  دختران و پسران ایران هستند . آن مرد معتادی  که یکی از پاهایش از شدت عفونت مانند هندوانه ورم کرده است ، و گوشه خیابان رها گشته  ،  و تنها کس و کارش   همان کرمها و مگسهایی هستند که از  زخمها و  عفونتهای پایش تغذیه می کنند ،   او نیز  یکی از پسران ایران است . این افراد آسیب دیده و آسیب رسان جامعه بر سر هر کوی و برزنی  (چهار راه  بیمارستان شهیدمحمدی بندرعباس ، میدان اتوتاج  ،  پارک دانشجو ، لب ساحل و حوالی اسکله شهید حقانی ،  کوچه پس کوچه های محله  شهناز  و کمربندی و ... ) تردد دارند و موجب شیوع انواع بیماریها (ایدز ، هپاتیت و ...) میگردند.

غیربومی بودن اکثر معتادان خیابان خواب شهربندرعباس پرده از ماجرایی دیگر برمیدارد و نشانگر اینست که  این شهر هنوز هم میتواند به عنوان تبعیدگاه  جایگاه خود را حفظ کند ،  و  این  برای من و مردم من نه تنها جالب نیست بلکه دردناک است .