یک جمعه با گنو

جمعه به اتفاق بچه های انجمن هنرهای تجسمی یک سفر نصف روزه به دامنه های کوه گنو داشتیم.از صبح تا عصر زیر سایه بان یکی از کلبه های محلی(کرگین)آنجا فرش پهن کردیم٬نشستیم ٬ گفتیم و شنیدیم و خوردیم٬طراحی کردیم و نقاشی ودرکل خوش گذراندیم.

بعضی از بچه ها ارتباط خیلی خوبی با محیط برقرار کرده بودند و تاثیرات مثبتی گرفته بودند که در آثارشان بوضوح دیده میشد. سفرکوتاه اما خوبی بود. راستی که طبیعت٬ مخصوصن کوهستان حس فروتنی را در انسان تحریک می کند. آدم تحت تاثیر این نیروی عظیم قرار می گیرد٬ از خود بی خود و در آن حل می شودو تمام دغدغه های زندگی مسموم شهرنشینی را حداقل برای یک نصف روز فراموش می کند.

راست است که می گویند: کوه آدم را می گیرد ٬ واقعن راست است. هوای کوه ٬ فضای کوه و سکوت کوهستان بدجوری آدم را می گیرد.