حق با روباه بود٬ همین که کسی را اهلی کردی یا اجازه دادی اهلیت کنند٬ خودت رابه این خطرانداخته ای که روزی اشک بریزی. هرچه آدمهای بیشتری را اهلی کنی اشک بیشتری خواهی ریخت. آنها میروند و تنها تیغ تیز خاطراتشان باقی می ماند تا ثانیه ثانیه های رشته افکارت را لمس کند!
صباشاهدی یک دوست خاص بود. اوبالحنی گس٬ آخرین خدانگهدار را برزبان تجربه کرد. بودنش را نفهمیدم و نبودنش را سخت وچه راحت به سختی می فهمم. مظلومیت نگاه بی تفاوتش هنوزلابلای پیچ وخم توده خاکستری درون جمجمه ام گیرکرده٬ خدایا نه!